معمولا برای اتصال انواع کابل های برق به شینه های مسی، کلید فیوز و یا کلید اتوماتیک به کابلشو مسی نیازمندیم. جنس کابلشو به طور معمول از فلز مس لولهای شکل تولید میشود و پس از آن که به طور دقیق پرس خوردن قسمت نوک آن و حالت پخ پیدا کردن سوراخ میشود و پس از آن برای جلوگیری از سولفات شدن کابلشو با کرم آبکاری می شوند . کابلشوها به طور معمول از سایز ۶ تا۳۰۰ بصورت رایج و استاندارد موجود در بازار میباشند و از سایز ۴۰۰ تا ۶۳۰ بصورت سفارشی قابل ساخت و طراحی میباشد. نحوه اتصال کابلشو به سر کابل به این صورت است که ابتدا سر لخت شده کابل را در داخل کابلشو قرار داده و با لقمه مناسب سایز کابلشو با پرس کابلشو پرس میزنیم و با چسب برق و شیرینگ قسمت پرس خورده را عایق می کنیم.
در گذشته برای اتصال سیم های هادی به محل های مورد اتصال و ایجاد اتصال الکتریکی، سیم ها بطور مستقیم به هم پیچانده می شدند.
همچنین، برای ثابت نگه داشتن این اتصال، از چسب برق استفاده می شد.
این روش از اتصال، روشی خطرناک بوده و از امنیت کافی برخوردار نبود.
به همین دلیل، امروزه از قطعه ای به نام کابلشو استفاده می کنند.
اتصالی که با کمک این قطعه ایجاد می شود، در مقایسه با روش های قبلی، امنیت بیشتری را برای اتصالات و کاربران ایجاد می کند.
به همین دلیل این قطعه در لوازم و قطعات الکتریکی بسیار پر کاربرد و مهم است.
با توجه به کاربرد گسترده این قطعات، نه تنها برای مهندسان برق، بلکه برای تمامی افراد واجب است که اطلاعاتی جامع راجع به آن داشته باشند.
مشخصات کابل شو
کابل شوها بر اساس معیارهای مختلف در انواع مختلف طبقه بندی می شوند، به طور کلی هر کابل مشخصات فنی و ظاهری منحصر به فردی دارد. سه مشخصه اصلی کابل شوها شامل موارد زیر است.
-
ضخامت کابل شو
ضخامت این قطعه یکی از مشخصات کلیدی آن است. معمولا ضخامت کابل شوها متناسب با میزان جریان عبوری در محل اتصال تعیین می شود. در واقع، نوع کابل مهم ترین معیار تعیین کننده ضخامت و ابعاد قطعه مورد نظر است.
-
جنس کابل شو
دومین مشخصه کلیدی هر کابل شو جنس آن است. جنس کابل شوها ممکن است مسی، آلمینیومی با تلفیقی از دو فلز ناهمسان باشد.
-
نوع اتصال کابل شو
نوع اتصال این قطعه با هادی ممکن است پرسی، پیچی یا لحیمی باشد. از نظر فنی و کیفیت و ایمنی اتصال پرسی، پیچی و لحیمی به ترتیب الویت دارند.